Karayemiş (Prunus laurocerasus), gülgiller (Rosaceae) familyasından küçük beyaz renkli çiçekler açan, daha çok rutubetli ve gölgeli yerlerde yetişen 2-5 m boyunda, yaprak dökmeyen herdem yeşil ağaç.
Yapraklar derimsi kısa saplı ve oval şekillidir. Orta damar alt tarafta çıkıntı teşkil eder. Çiçekler 30-40 tanesi bir arada bulunur. Taç ve çanak yaprakları 5 parçalıdır. Meyveleri zamanla siyah renk alır.
Yaprakları şeker, tanen, kalsiyum, oksalat, emülsin, prunasin ihtiva eder. Taze yapraklardan elde edilen taflan suyu, antispazmodik ve öksürük dindirici, bulantı ve karın ağrılarını giderici olarak kullanılır. Fazla alınırsa, zehirlenme yapar. Taze meyveleri yenir. Taze meyvelerinin idrar söktürücü ve taş düşürücü etkileri vardır. Yaprakları ise gıdalara koku vermekte kullanılır.
Güneybatı Asya ile Güneydoğu Avrupa'da doğal olarak yetişir. Türkiye'de Giresun , Trabzon , Rize , Ordu ve Artvin civarında yüksek dağlık bölgelerde doğal olarak bulunur.
Cok cabuk büyüyen cit bitkisi olan karayemis agaclarinin budanma zamani.
Yeni cit yapmak isteyenler icinde dikim zamani geldi.
Biz bahce cevresindeki karayemisleri oldukca kisa budadik ve cok da güzel bir görüntü oldu. Kis icinde hazirlandi. Karlarin agirligindan dallari kirilmayacak.
Kardan bahsettim malumunuz Türkiyede yasamiyoruz. Türkiyede sicaklar hala 30 derecenin üzerinde seyrederken burada bugün en fazla 16 dereceyi buldu.
